การศึกษาพบว่าโรคเรื้อนทำให้ระบบภูมิคุ้มกันต่อต้านตัวเอง

โรคเรื้อนจี้ระบบภูมิคุ้มกันของเรา เปลี่ยนกลไกการซ่อมแซมที่สำคัญให้กลายเป็นกลไกที่ทำให้เซลล์ประสาทของเราเสียหายอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ ตามการวิจัยใหม่ที่ใช้เซเบฟิชเพื่อศึกษาโรค ด้วยเหตุนี้ โรคจึงอาจมีลักษณะร่วมกันกับสภาวะต่างๆ เช่น โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง โรคเรื้อนเป็นโรคติดเชื้อที่ส่งผลต่อผิวหนังและเส้นประสาทส่วนปลาย โดยมีสาเหตุจากMycobacterium lepraeและMycobacterium lepromatosis ซึ่งพบได้น้อยกว่า จากข้อมูลขององค์การอนามัยโลก ภาระโรคทั่วโลกลดลงอย่างมากในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา จาก 5.2 ล้านคนที่เป็นโรคเรื้อนในปี 2528 เหลือ 176,176 คน ณ สิ้นปี 2558



แม้ว่าโรคนี้จะเป็นที่รู้จักมานานนับพันปีแล้ว -- หลายคนจะเคยได้ยินเกี่ยวกับโรคนี้เป็นครั้งแรกผ่านการอ้างอิงในพระคัมภีร์ -- ไม่ค่อยมีใครเข้าใจเกี่ยวกับชีววิทยาของโรคนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะแบคทีเรียเติบโตได้ยากในวัฒนธรรมและไม่มีสัตว์จำลองที่ดี: M. leprae สามารถเติบโตในแผ่นรองเท้าของหนู แต่ไม่ทำให้เส้นประสาทเสียหาย โรคนี้ทำให้เส้นประสาทถูกทำลายในตัวนิ่ม แต่สัตว์เหล่านี้ไม่ค่อยถูกนำมาใช้ในการวิจัย



ขณะนี้ ทีมงานนานาชาติที่นำโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ สหราชอาณาจักร และมหาวิทยาลัยวอชิงตัน มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแองเจลิส และมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐอเมริกา ได้ใช้โมเดลสัตว์ชนิดใหม่คือปลาม้าลายเพื่อแสดงเป็นครั้งแรก วิธีที่ M. leprae ทำลายเส้นประสาทโดยการแทรกซึมเข้าไปในเซลล์ที่มีไว้เพื่อปกป้องเรา Zebrafish ถูกนำมาใช้เพื่อศึกษา mycobacteria ชนิดอื่นเพื่อช่วยให้เข้าใจถึงวัณโรค (TB) ก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่าความเสียหายของเส้นประสาทในโรคเรื้อนเกิดจากการที่ฉนวนป้องกันซึ่งก็คือเปลือกไมอีลินซึ่งทำหน้าที่ปกป้องเส้นใยประสาทหลุดลอกออกไป โรคเรื้อน แต่เชื่อกันว่ากระบวนการนี้เกิดขึ้นเนื่องจากแบคทีเรียได้เข้าไปในเซลล์ Schwann ซึ่งเป็นเซลล์พิเศษที่ผลิต ไมอีลิน ในงานวิจัยใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารCell ในวันนี้ นักวิจัยใช้ปลาเซเบราฟิชที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรมเพื่อให้เยื่อไมอีลินของพวกมันมีสีเขียวเรืองแสง เซเบฟิชอายุน้อยนั้นมีความโปร่งใส ดังนั้นนักวิจัยจึงสามารถสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซลล์ประสาทได้ง่ายขึ้น เมื่อพวกเขาฉีดแบคทีเรียใกล้กับเซลล์ประสาทของปลาเซเบราฟิช พวกเขาสังเกตเห็นว่าแบคทีเรียจับตัวอยู่บนเส้นประสาท ทำให้เกิด 'ฟอง' คล้ายโดนัทของไมอีลินที่แยกตัวออกจากปลอกไมอีลิน เมื่อพวกเขาตรวจสอบฟองเหล่านี้อย่างละเอียดยิ่งขึ้น พวกเขาพบว่าเกิดจากแบคทีเรีย M. leprae ภายในแมคโครฟาจ เซลล์ภูมิคุ้มกันที่กินและทำลายสิ่งแปลกปลอมและวัสดุที่ไม่ต้องการภายในร่างกาย แต่เช่นเดียวกับในกรณีของวัณโรค M. leprae ถูกกินโดยแมคโครฟาจ แต่ไม่ถูกทำลาย "เซลล์ภูมิคุ้มกันที่มีลักษณะคล้าย 'แพ็ก-แมน' เหล่านี้กลืนแบคทีเรียโรคเรื้อน แต่ไม่สามารถทำลายพวกมันได้เสมอไป" ศาสตราจารย์ลลิตา รามกฤษณะ จากภาควิชาแพทยศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ซึ่งมีห้องทดลองอยู่ภายในห้องปฏิบัติการของสภาวิจัยทางการแพทย์อธิบาย อณูชีววิทยา "ในทางกลับกัน macrophages ซึ่งควรจะเคลื่อนที่ขึ้นและลงของเส้นใยประสาทเพื่อซ่อมแซมความเสียหาย จะชะลอตัวลงและเข้าที่ ทำลาย myelin sheath"