ประเทศอาร์เจนตินา

นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยวอชิงตันในเซนต์หลุยส์ นำโดยนักแผ่นดินไหววิทยา Douglas Wiens ศาสตราจารย์พิเศษด้านศิลปะและวิทยาศาสตร์ของ Robert S. Brookings เพิ่งเสร็จสิ้นการศึกษาคลื่นไหวสะเทือนครั้งแรกของเทือกเขา Patagonian Andes ในสิ่งพิมพ์ใหม่ในวารสารGeophysical Research Lettersพวกเขาอธิบายและจัดทำแผนที่การเปลี่ยนแปลงของพื้นผิวใต้ผิวดิน Hannah Mark อดีตเพื่อนดุษฎีบัณฑิตของ Steve Fossett กล่าว โลกและวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ที่มหาวิทยาลัยวอชิงตัน ผู้เขียนคนแรกของสิ่งพิมพ์ ปัจจุบัน Mark เป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่ Woods Hole Oceanographic Institution ข้อมูลแผ่นดินไหวที่ Mark และ Wiens วิเคราะห์เผยให้เห็นว่าช่องว่างในแผ่นเปลือกโลกที่อยู่ลึกลงไปประมาณ 60 ไมล์ใต้ Patagonia ทำให้วัสดุชั้นเนื้อโลกที่ร้อนกว่าและมีความหนืดน้อยกว่าไหลผ่านใต้ทวีปอเมริกาใต้ได้อย่างไร เหนือช่องว่างนี้ ทุ่งน้ำแข็งได้หดตัวลง ทำให้น้ำหนักที่ก่อนหน้านี้ทำให้ทวีปโค้งงอลดลง นักวิทยาศาสตร์พบว่าความเร็วแผ่นดินไหวต่ำมากภายในและรอบๆ ช่องว่าง เช่นเดียวกับเปลือกโลกแข็งที่บางลงที่อยู่เหนือช่องว่าง สภาพชั้นเนื้อโลกเหล่านี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้นในปาตาโกเนีย ซึ่งรวมถึงการยกตัวขึ้นอย่างรวดเร็วในบางพื้นที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง “ความหนืดต่ำหมายความว่าชั้นเนื้อโลกตอบสนองต่อความเสื่อมโทรมในช่วงเวลาหลายสิบปี แทนที่จะเป็นพันปี ดังที่เราสังเกตในแคนาดา” Wiens กล่าว "สิ่งนี้อธิบายได้ว่าเหตุใด GPS จึงวัดการยกตัวจำนวนมากเนื่องจากการสูญเสียมวลน้ำแข็ง "สิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งคือความหนืดจะสูงกว่าทางตอนใต้ของลานน้ำแข็งปาตาโกเนียตอนใต้ เมื่อเทียบกับลานน้ำแข็งปาตาโกเนียตอนเหนือ ซึ่งช่วยอธิบายได้ว่าทำไมอัตราการเพิ่มขึ้นจึงแตกต่างกันไปจากเหนือจรดใต้" เขากล่าว อาร์เจนตินา ฟื้นตัวและเพิ่มขึ้น เมื่อธารน้ำแข็งละลาย น้ำหนักมหาศาลจะถูกยกขึ้นจากพื้นดินที่เคยรองรับธารน้ำแข็ง น้ำจำนวนมหาศาลที่เคยกักเก็บเป็นน้ำแข็งไหลลงสู่มหาสมุทร แผ่นดินที่เพิ่งปลดภาระกระดอนและลอยขึ้น นักธรณีวิทยาเห็นหลักฐานของการเปลี่ยนแปลงมวลน้ำแข็งและการยกตัวขึ้นในสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก การเคลื่อนตัวอย่างต่อเนื่องของแผ่นดิน - สิ่งที่เรียกว่า 'การปรับตัวของธารน้ำแข็ง' - มีความสำคัญด้วยเหตุผลหลายประการ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันส่งผลต่อการคาดการณ์การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลภายใต้สถานการณ์ภาวะโลกร้อนในอนาคต มาร์คกล่าวว่าสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจที่สุดที่พวกเขาค้นพบในการศึกษานี้คือส่วนที่ร้อนที่สุดและมีความหนืดน้อยที่สุดของชั้นแมนเทิลถูกพบในบริเวณช่องว่างหรือหน้าต่างพื้นใต้ส่วนของทุ่งน้ำแข็งปาตาโกเนียที่เปิดออกมากที่สุด ล่าสุด. "สิ่งนี้ชี้ให้เราเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของเนื้อโลกที่เกี่ยวข้องกับหน้าต่างแผ่นคอนกรีตอาจทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป หรือแผ่นทวีปทางตอนใต้เริ่มหนาขึ้นและเย็นลง ดังนั้นหน้าต่างแผ่นคอนกรีตจึงได้รับผลกระทบน้อยกว่าส่วนของแผ่นที่อยู่ไกลออกไป ทางเหนือ” มาร์คพูด Mark และ Wiens ทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานจาก California Institute of Technology/Jet Propulsion Laboratory, Universidad Nacional de La Plata, Southern Methodist University และ Universidad de Chile เพื่อทำการศึกษาแผ่นดินไหว ซึ่งได้รับทุนสนับสนุนจาก National Science Foundation ปาตาโกเนียเป็นพื้นที่ห่างไกลที่ไม่มีประชากรหนาแน่น และอันตรายจากแผ่นดินไหวก็ค่อนข้างต่ำ ซึ่งช่วยอธิบายได้ว่าทำไมในอดีตที่ผ่านมามีการศึกษาแผ่นดินไหวไม่กี่แห่งในพื้นที่นี้ Wiens กล่าว ข้อมูลที่เขาและทีมงานรวบรวมได้ถูกนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์นอกเหนือจากความพยายามในการถ่ายภาพ Wiens ไปเยือน Patagonia เป็นครั้งแรกเมื่อ 25 ปีที่แล้ว เขาบอกว่าเขาตกใจกับการเปลี่ยนแปลงที่เขาสังเกตเห็นในช่วงชีวิตของเขา "ธารน้ำแข็งที่สวยงามกำลังลดขนาดลง" Wiens กล่าว "ในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า แนวน้ำแข็งจะลดระดับสูงขึ้นตามภูเขาและลึกเข้าไปด้านใน อาจทำให้ยากต่อการเยี่ยมชม ฉันเห็นได้ง่ายว่าธารน้ำแข็งหดตัวลงตั้งแต่ฉันไปเยือนพื้นที่นี้ครั้งแรกในปี 1996" ขึ้นๆ ลงๆ ของการทำงานภาคสนามในปาตาโกเนีย นักศึกษามหาวิทยาลัยวอชิงตันกลุ่มหนึ่งช่วย Wiens และทีมของเขาให้บริการและรวบรวมข้อมูลจากเครื่องวัดแผ่นดินไหวที่ติดตั้งสำหรับการศึกษานี้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการทัศนศึกษาหลักสูตรธรณีวิทยาภาคสนามระดับปริญญาตรีปี 2019 นำโดย Phil Skemer และ Alex Bradley ในภาควิชา Earth and Planetary วิทยาศาสตร์ นักเรียนมีโอกาสใช้ช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิเพื่อรับประสบการณ์โดยตรงกับธรณีวิทยาของ Patagonia - สำรวจการแปรสัณฐาน การสะสมตัวของตะกอน และผลกระทบทางธรณีสัณฐานวิทยาของธารน้ำแข็งบนเทือกเขาแอลป์ในภูมิภาคนี้ จากนั้นการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาก็มาถึง และการเดินทางระหว่างประเทศก็หยุดชะงักลง “เครื่องมือถูกขังอยู่ในชิลีและอาร์เจนตินาในช่วงโควิด ดังนั้นจึงไม่ได้ส่งคืนในเดือนเมษายน 2020 ตามที่วางแผนไว้” Wiens กล่าว "แต่พวกเขาถูกส่งกลับในเดือนกุมภาพันธ์ 2564 ด้วยความช่วยเหลืออย่างมากจากเพื่อนร่วมงานของเราในประเทศเหล่านั้น “แต่เครื่องวัดแผ่นดินไหวทำงานได้ดีโดยไม่มีการซ่อมบำรุงใดๆ ในช่วงเวลานี้ ดังนั้นเราจึงรวบรวมข้อมูลได้ประมาณ 10 เดือนมากกว่าที่วางแผนไว้ในตอนแรก” เขากล่าว การรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นใต้พื้นดินเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการติดตามการเปลี่ยนแปลงในอนาคตของสถานที่ต่างๆ เช่น ทุ่งน้ำแข็งปาตาโกเนีย "สิ่งหนึ่งที่เราทำได้และจะทำตอนนี้คือรวมโครงสร้างชั้นปกคลุม 3 มิติเข้ากับแบบจำลองสำหรับการปรับสภาพน้ำแข็งในเกาะปาตาโกเนีย พร้อมกับจำกัดขอบเขตของน้ำแข็งเมื่อเวลาผ่านไป" มาร์คกล่าว Wiens กล่าวว่า "การเคลื่อนตัวของแผ่นเปลือกโลกและคุณสมบัติของชั้นดินลึกมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำความเข้าใจว่าแผ่นดินตอบสนองต่อธารน้ำแข็ง [และความเสื่อมโทรม] อย่างไร" "ด้วยแบบจำลองโลกที่ดีขึ้น เราสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงล่าสุดในแผ่นน้ำแข็งได้ดีขึ้น"